Είτε επειδή κάποιες συνήθειες τις... σκότωσε η τεχνολογία, είτε επειδή ορισμένες ατάκες ανήκουν στο μακρινό καλτ παρελθόν, οι παρακάτω φράσεις είναι σίγουρα άγνωστες για την γενιά που γεννήθηκε τα τελευταία 20 χρόνια. Η αλήθεια είναι πως ακόμη κι εμείς οι υπόλοιποι τις έχουμε ξεχάσει, γιατί δεν έχουν πλέον καμιά θέση στην καθημερινότητά μας.

Μέσα από την τέχνη του Κίμωνα, βλέπουμε τις γάτες σαν κάτι παραπάνω από χαδιάρικα κατοικίδια σε κάποιο ζεστό σαλόνι. Αλλά σα μέρος της πόλης μας με ανάγκες, δικαιώματα και αστείρευτη ομορφιά. Ο Κίμωνας Αλέξης Κοκκινάρης ως ερασιτέχνης φωτογράφος, επισκέπτεται εγκαταλελειμμένες και αφημένες από την κοινωνία γάτες, και αφού τις ταΐζει και τις φροντίζει ως εθελοντής, μέσω του φακού του φτιάχνει έναν πιο όμορφο κόσμο γι' αυτές.

Σε μια απ' τις στροφές του δρόμου που οδηγεί στην υπέρλαμπρη και γιγάντια παραλία της Κεφαλλονιάς που λέγεται Μύρτος, βρίσκεται ένα σπίτι αρκετά διάσημο, κυρίως επειδή απ' τη γωνιά του έχουν τραβηχτεί οι περισσότερες μακρινές φωτογραφίες του Μύρτου.

Ετούτο εδώ το χωριουδάκι που το λένε Τιεμπελέ αποτελεί την κατοικία του βασιλιά και των αξιωματούχων μιας φυλής που λέγεται Κασένα και κατοικεί στη Μπουρκίνα Φάσο, μια χώρα στη Δυτική Αφρική. Τα σπιτάκια του χωριού είναι φτωχικά, από πηλό φτιαγμένα, και είναι ζωγραφιστά με διακοσμητικές παραστάσεις.

Κυριακή ξημερώματα. Ο Ε. 20 χρονών μαζί με φίλο του πάνε στο Γκάζι. Όταν φτάνουν στην πλατεία του μετρό, πέφτουν θύματα ομοφοβικής επίθεσης. Περί τα 4-5 άτομα τους βρίζουν και στη συνέχεια ο ένας τους χτυπά, ενώ οι υπόλοιποι γελάνε. Η αστυνομία έρχεται με 2,5 ώρες καθυστέρηση, παρότι μιλάμε για περιοχή του κέντρου της Αθήνας.

Νίκος Ξυλούρης ή Ψαρονίκος, (7 Ιουλίου 1936 - 8 Φεβρουαρίου 1980). Η φωνή του, όπως έλεγε ο Γιάννης Ρίτσος, "ένωνε την ιστορική ελληνική παράδοση με τις σύγχρονες παγκόσμιες αγωνίες". Με αυτή τη χαρακτηριστική, κρητική φωνή, που ήταν συνύπαρξη επικού άσματος και βυζαντινής ψαλμωδίας, μας πρόσφερε τραγούδια αληθινά και πηγαία, τα οποία συντρόφεψαν και συνεχίζουν να συντροφεύουν το λαό μας στις αναζητήσεις και στους αγώνες του.

Υπάρχει μια άποψη που λέει ότι η πολιτιστική κληρονομιά είναι παγκόσμια, και ότι η Ιστορία (πρέπει να) βρίσκεται παντού, όχι μόνο στα σημεία που γράφτηκε. Σεβαστή. Υπάρχει και μια άλλη άποψη, εκείνη που απαιτεί, φωναχτά, σθεναρά και επίμονα να επιστρέψουν στην Αθήνα τα μάρμαρα του Παρθενώνα. Άποψη που συμμερίζεται, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έρευνα, το 93% των Ελλήνων. Σεβαστή και αυτή.

Το φιλί είναι η μεγαλύτερη εφεύρεση του ανθρώπου. Στον κατάλογο των μεγαλύτερων εφευρέσεων είναι ψηλότερα από το Θερμός και το τροχόσπιτο Αιρστριμ. Ψηλότερα ακόμη και από το ρουμ-σέρβις, ίσως επειδή ο κύριος λόγος για τον οποίο δημιουργήθηκε το ρουμ-σέρβις ήταν για να μπορούν οι πελάτες των ξενοδοχείων να μένουν στα κρεβάτια τους και να φιλιούνται χωρίς να πεινούν.

Μετά από 50 χρόνια που έζησε αλυσοδεμένος και βίωσε την κακοποίηση, δάκρυα κύλησαν στο πρόσωπο του ελέφαντα Raju μετά την απελευθέρωσή του, με τις φωτογραφίες να κάνουν τον γύρο του κόσμου.

Η ιδέα τριών σπουδαστών σε Σχολή καλών Τεχνών στη Γερμανία όχι μόνο κατέπληξε τους πάντες αλλά βρίσκει σιγά-σιγά εφαρμογή μεταμορφώνοντας τους μουντούς πύργους του ηλεκτρικού στους δρόμους σε βιτρό... φάρους! Η αλλαγή είναι απλή και εντυπωσιακή. Οι Ail Hwang, Hae-Ryaan Jeon και Ghung Ki γέμισαν τα κενά των πύργων με χρωματιστά πάνελ από ακρυλικό πλαστικό, μετατρέποντάς τους σε μια εκτυφλωτική πολύχρωμη δομή.