Πίσω και πέρα από τα Μνημόνια και την αναλγησία του κράτους, υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα. που όσο και να χτυπάνε κάποιοι ..ξεχωρίζει και αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση ανά τον κόσμο. Το κακό είναι ότι μένει κρυμμένη εκεί "φοβούμενη" πως αν βγει στο φως θα "καεί" από το τέρας της γραφειοκρατίας και του φθόνου που έχει μπει για καλά στο DNA μας. Μένει εκεί και με ευθύνη δική μας -των δημοσιογράφων - λόγω του δόγματος που μας κατατρέχει ότι "ειδήσεις είναι μόνο οι κακές ειδήσεις". Λάθος.

«Δεν υπάρχει μέση οδός; Πρέπει να είναι μόνο ή βαρβαρότητα ή ανία;» Ο κύριος Γκρι διαμαρτύρεται, αλλά φταίει και αυτός. Γαλλομαθής ων –σε θλιβερή αντίθεση με μένα–, απέστειλε ένα μέιλ με μια γαλλική φράση: «Plutot la barbarie que l’ ennui!» (καλύτερα η βαρβαρότητα παρά η ανία). Λείπουν κάποιοι ειδικοί τονισμοί από τη γαλλική φράση που μόλις παρέθεσα, αλλά αυτά έχουν οι «αγγλοθρεμμένοι» υπολογιστές…

Αν κάποιος έβαζε στοίχημα τον 15ο αιώνα για το ποιος πολιτισμός θα κυριαρχήσει στον κόσμο, θα πόνταρε όλα τα λεφτά του στην Κίνα. Σίγουρα κανείς δεν θα σκεφτόταν την Ευρώπη. Το 1500 η μεγαλύτερη πόλη στον κόσμο ήταν το Πεκίνο με 600.000-700.000 κατοίκους. Ηταν μια καθαρή πόλη που είχε εκτεταμένο αποχετευτικό δίκτυο, ενώ το Λονδίνο των 20.000 κατοίκων ήταν ένα βρωμερό άθροισμα κατοικιών, με τα περιττώματα να παρασέρνονται από τα νερά στους δρόμους.

Κατά τον Γιούργκεν Χάμπερμας, τα προβλήματα (οικονομικά και πολιτικά) της κρίσης στην Ευρωπαϊκή Ενωση ανάγονται (ή ορθότερα μεταφράζονται) σε προβλήματα εναρμόνισης, συμφιλίωσης και συνεννόησης ανάμεσα σε δύο διαφορετικές μορφές ζωής (τον καπιταλισμό από τη μία ως οικονομική μορφή ζωής και τη δημοκρατία από την άλλη ως πολιτική μορφή ζωής).

Ο Γιάννης Οικονόμου είναι Έλληνας από την Κυψέλη. Είναι πολίτης του κόσμου έχει IQ μάλλον χωρίς ταβάνι. Μιλάει 32 γλώσσες. Γράφει, καταλαβαίνει, συνομιλεί και εξηγεί από τα Αραμαϊκά την γλώσσα του Χριστού και της διπλωματίας μέχρι Περσικά, Αιθιοπικά, Κινέζικα φυσικά και ότι άλλο περνάει από το μυαλό σας.

H θρυλική μορφή της ροκ που έφυγε νωρίς, η Τζάνις Τζόπλιν, η αμερικανίδα τραγουδίστρια, μουσικός, ζωγράφος, ποιήτρια, ζωγράφος, χορεύτρια και στιχουργός, «επιστρέφει» στο μοιραίο δωμάτιο της τελευταίας της νύχτας μέσα από μία μουσικοχορευτική παράσταση.

Την δεκαετία του '70 τη θυμάμαι σαν χθες. Κυκλοφορούσαν παντού τα Fiat 127, τα Zastava, και οι μηχανές Floretta. Οι σπορτίφ τύποι είχαν Autobianchi Abarth (με 53 άλογα παρακαλώ), και οι σώφρονες. Austin Morris Allegro! Το σάντουιτς με γύρο κόστιζε 3 δραχμές, με σουτζουκάκι 2,και το λεωφορείο μία δραχμή (με πάσο 50 λεπτά). Αν έδινες εικοσάρικο, ο εισπράκτορας ή ο σουβλατζής σε μάλωνε, διότι δεν είχε να στο χαλάσει.

1969. Ανατολική Γερμανία. Σε μία μικρή πόλη, ο Gunter Zettl αρέσκεται να ακούει τους "απαγορευμένους" σταθμούς της Δυτικής Γερμανίας για την αγαπημένη του μουσική. Κάποια στιγμή, αποφασίζει να λάβει μέρος σε ένα διαγωνισμό, στέλνοντας μία απλή καρτ-ποστάλ, με το όνομα του τραγουδιού και το συγκρότημα "The Creation" που λάτρευε. Κι όμως αυτή η κάρτα δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό της, για τα επόμενα 44 χρόνια, λόγω της... Στάζι.

Έχουν πάψει από καιρό να είναι ερωτικές. Συχνά είναι αδύνατον να θεωρηθούν έστω συντροφικές. Γιατί όμως τόσοι άνθρωπο δεν χωρίζουν; Οι ατέρμονες σχέσεις ουσιαστικά εκφράζουν την ανάγκη μας για το μαζί. Παρ' όλο που συνήθως λέμε «δυνατός είναι αυτός που συμβιώνει», δηλαδή αυτός που καταφέρνει να ζει το μαζί, πολλές φορές δυνατός είναι εκείνος που καταφέρνει να λύσει μια σχέση. Ομως πώς επιλέγουμε τον σύντροφό μας;

Ο Vincent Touchard διένυσε με ποδήλατο της Ευρώπη αλλά αγάπησε τη Κρήτη - Θα μείνει για πάντα εδώ! Ένας ταξιδιώτης του κόσμου, ξεκίνησε με το ποδήλατό του, από τη Γαλλία, έχοντας διανύσει μέσα σε έξι μήνες 6.157 χιλιόμετρα, ποδηλατώντας σε οκτώ χώρες της Ευρώπης μέχρι που έφτασε στην Ελλάδα και στην Κρήτη, τον "Κήπο της Εδέμ" όπως την αποκαλεί.

Η πείνα και η αίσθηση καλοζωίας μας οδηγούν συχνά στο κατώφλι ενός εστιατορίου. Η λύση για φαγητό έξω, δεν είναι πάντα και η σοφότερη. Το αίσθημα της πείνας είναι πιθανό να μας προκαλέσει σύγχυση και να μην ξέρουμε τι να αποφασίσουμε. Οι επιλογές μας όμως από το μενού, μόνο τυχαίες δεν είναι. Οι καταστηματάρχες και οι υπεύθυνοι γραφίστες σχεδιάζουν τους καταλόγους με τέτοιο τρόπο, ώστε συγκεκριμένα πιάτα να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των πελατών και να κατευθύνουν τις προτιμήσεις.

Στην αρχή υπάρχουν μόνο φωνές και τσακωμοί. Κάποια στιγμή ξεκίνησε η υπερβολική ζήλεια. Ύστερα συγχωρούμε τις αψιμαχίες ώσπου να έρθουν οι βαρείς χαρακτηρισμοί και οι άγριοι τσακωμοί. Προτού όμως φτάσουν ως εκεί τα πράγματα και η σχέση σας, καλό είναι να αναγνωρίσουμε από νωρίς τα σημάδια της συμπεριφοράς του συντρόφου μας.