Μια πόλη – κράτος

Η Σιγκαπούρη είναι η μικρότερη χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας. Στην ουσία είναι μια πόλη – κράτος. Πρόκειται για μια τροπική νησιωτική περιοχή, που βρίσκεται στο νότιο άκρο της χερσονήσου της Μαλαισίας. Αποτελείται από ένα κεντρικό νησί και 60 μικρότερα, ενώ με τη Μαλαισία τη συνδέουν δύο γέφυρες. Οι περίπου 5,5 εκατομμύρια κάτοικοί της απολαμβάνουν την ευημερία της ισχυρής οικονομίας της.

Ο μπλε κύριος της Σιγκαπούρης

Όμως γιατί το χαϊδευτικό όνομα της Σιγκαπούρης είναι «Πόλη των λεόντων»; Διότι αυτό ακριβώς σημαίνει το όνομα Singapura που της έδωσε το 1324 μ.Χ. ο πρίγκιπας Sang Nila Utama (σημαίνει «ο λουλακί κύριος»). Όπως αναφέρει ένας αρχαίος θρύλος, ο πρίγκιπας της φυλής των Malay (Μαλαισιανών) ήταν γιος ενός Ινδού πρίγκιπα και μιας νεράιδας της θάλασσας. Σύντομα ανακηρύχθηκε βασιλιάς της χερσονήσου της Μαλαισίας παίρνοντας τον τίτλο «Κύριος των τριών κόσμων» (Si Tri Buana, στα σανσκριτικά). Οι τρεις κόσμοι, σύμφωνα με την τότε δοξασία, ήταν ο κόσμος των θεών, ο κόσμος των ανθρώπων και ο κάτω κόσμος. Όταν τον 13ο αιώνα ο Utama προσέγγισε το νησί της Σιγκαπούρης με τις κατάλευκες αμμουδιές, λέγεται ότι συνάντησε στη ζούγκλα ένα παράξενο ζώο με κόκκινο σώμα, μαύρο κεφάλι και λευκό στήθος (μεγαλύτερο από τράγο), το οποίο εξαφανίστηκε αμέσως με εκπληκτική ταχύτητα. Όχι πως βρήκε λιοντάρια στην περιοχή αφού, όπως αναφέρεται, ουδέποτε έζησαν λιοντάρια στα συγκεκριμένα νησιά. Ζωολόγοι εικάζουν ότι συνάντησε τις ασιατικές χρυσές γάτες (Catopuma temminckii), που μοιάζουν με λεοπαρδάλεις. Σε κάθε περίπτωση ο Utama θεώρησε το μυθικό πλάσμα ως το τυχερό του νησιού και ως έναν καλό οιωνό.

Αγάλματα λεόντων παντού

Υπάρχει όμως και άλλος ένας θρύλος για το όνομα της Σιγκαπούρης, που χαρακτηρίζει την πόλη μέχρι και σήμερα. Σύμφωνα με τις τοπικές διηγήσεις, στην αρχαία Σιγκαπούρη ζούσε ένα μεγάλο τέρας, μια χίμαιρα με κεφάλι λιονταριού και σώμα ψαριού. Καθόλου παράξενο, αφού τέτοια πλάσματα (με το όνομα Merlion, δηλαδή λιοντάρι της θάλασσας) κοσμούν τις μυθολογίες και άλλων λαών (π.χ. Ινδών και Ετρούσκων). Φαίνεται ότι ακόμα και σήμερα είναι αγαπημένες μορφές, καθώς τις βρίσκουμε στα οικόσημα του Portsmouth (Αγγλία), της Μανίλα (Φιλιππίνες) και στον αμερικανικό και αυστραλέζικο στρατό. Το ιδιόμορφο τέρας λέγεται ότι προστάτευε τους κατοίκους από τους εισβολείς. Τα μάτια του πετούσαν κόκκινες φλόγες που έκαναν στάχτη τους εχθρούς. Όταν κάποτε οι ντόπιοι απειληθήκαν από μια δυνατή θύελλα, το πλάσμα αυτό ξεπετάχτηκε από τον ωκεανό και τους έσωσε από την καταστροφή. Από τότε έγινε το σύμβολο και το σήμα κατατεθέν της χώρας, που είναι στολισμένη με πολλά αγάλματα που φέρουν την παράξενη μορφή του, με το μεγαλύτερο να έχει ύψος 37 μέτρα.

 ΠΗΓΗ: goldenmag