Στο video και τις φωτογραφίες που ακολουθούν θα αποκτήσετε μια ιδέα του νέου, εντυπωσιακού υπέργειου ποδηλατόδρομου της Κοπεγχάγης. Ο Cykelslangen ή «Cycle Snake» εγκαινιάστηκε στις 29 Ιουνίου, μετά από οκτώ χρόνια που διήρκεσαν ο σχεδιασμός και η κατασκευή του.

Ένα μικρό κορίτσι παίζει με τις οπλές ενός νεκρού ζώου. Ένα άλλο ξαπλωμένο σε έναν βράχο, ονειροπολεί με τα πόδια του στο νερό. Ενα τρίτο, που βλέπουμε μόνο το στέρνο του φοράει ένα κολιέ από σκελετούς ψόφιων ψαριών. Η σειρά Mädchenland απέχει πολύ από αυτό που θα περίμενε κανείς διαβάζοντας τον τίτλο. Δεν έχει ροζ, δεν έχει κουζινικά, ούτε κουκλόσπιτα της Μπάρμπι.

Οι «αόρατοι» είναι ένα βιβλίο και μία ταινία με πορτραίτα ζευγαριών, από τον Γάλλο σκηνοθέτη. Πριν η φωτογραφία υποκύψει στον καταναλωτισμό της αισθητικής και της μόδας και στον απόλυτο ναρκισσισμό των «σελφις», ήταν ένα υπέροχο μέσο, ένας μαγικός τρόπος να αποτυπώσεις και να κρατήσεις στον χρόνο στιγμές και πρόσωπα που για σένα έχουν κάποια σημασία και βεβαίως να τα δείξεις και σε άλλους σε μια προσπάθεια να σε καταλάβουν και να τους καταλάβεις καλύτερα.

Τρία κείμενα (αποσπάσματα): Ν. Καζαντζάκης, "Το κρέας δικό σου, τα κόκαλα δικά μου"-Κ. Παλαμάς, "Θα σας λιώσω στο ξύλο, διαβόλοι"- Η «γάνωσις» του Κώστα Κρυστάλλη ...

Έχετε δει ποτέ τη θάλασσα να εξαφανίζεται ως διά μαγείας μπροστά στα μάτια σας; Ένα μοναδικό φαινόμενο λαμβάνει χώρα στην παραλία Chandipur, στην ανατολική Ινδία. Η θάλασσα υποχωρεί πέντε χιλιόμετρα κάθε μέρα εξαιτίας της παλίρροιας και επανέρχεται στη θέση της μετά από λίγη ώρα.

Η αγάπη είναι μία έννοια που έχει πολλές προεκτάσεις: φιλοσοφικές, ψυχολογικές, θεολογικές, κοινωνικές ή ακόμη και βιολογικές. Το συναίσθημα της αγάπης έχει αποδειχθεί από πολλές έρευνες ότι έχει άμεσο αντίκτυπο τόσο στην νοητική/ψυχολογική μας κατάσταση, όσο και στη σωματική.

Ιούνιος του 1987, η Ελλάδα δεν έχει προλάβει να "συνέλθει" από την εθνική υπερηφάνεια που της προσέφεραν ο Γιαννάκης, ο Γκάλης και τα άλλα παιδιά – την κατάκτηση της πρώτης θέσης στο Eurobasket – και μαθαίνει ότι βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από την ανεύρεση του Κολοσσού της Ρόδου.

Σεπτέμβρης: συχνά σηματοδοτεί τα νέα ξεκινήματα στις ζωές μας. Φαίνεται ότι το διάλειμμα του καλοκαιριού είναι μια ευκαιρία να πάρουμε απόσταση από την καθημερινότητα, να χαλαρώσουμε, να ξενοιάσουμε. Και εντωμεταξύ γίνεται άλλοτε συνειδητά, άλλοτε ασυνείδητα, ένα είδος «αυτό-ανασκόπησης ζωής»: που είμαι; Πού βρίσκομαι;

«Όλοι οι άνθρωποι είναι τόσο αναπόφευκτα τρελοί που, όποιος δεν είναι τρελός, είναι διπλά τρελός» Πασκάλ. Κι ακόμη ένα κείμενο του Ντοστογιέφσκι από το «Ημερολόγιο του Συγγραφέα»: «Ο καλύτερος τρόπος για να σιγουρευτείς ότι εσύ είσαι ο γνωστικός, δεν είναι το να κλείσεις μέσα το γείτονά σου»

Όταν ο Ζαρατούστρα έφτασε στην πιο κοντινή πόλη που συνόρευε με το δάσος, βρήκε πολλούς ανθρώπους μαζεμένους στην αγορά, επειδή είχε ανακοινωθεί ότι ένας σχοινοβάτης θα έκανε επίδειξη και ο Ζαρατούστρα μίλησε έτσι στους ανθρώπους: Σας διδάσκω τον Υπεράνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι κάτι που πρόκειται να ξεπεραστεί.