
Ελένη Λαυρεντάκη
Γεννήθηκα και ζω στην Κρήτη. Είμαι γραφίστας - τυπογράφος και τα τελευταία χρόνια διοχετεύω τις καλλιτεχνικές (και όχι μόνο) ανησυχίες μου στον Κλόουν.
Μπομπ Ντύλαν, «Στον Άνεμο Πετάει»
Πόσους δρόμους πρέπει ένας άνθρωπος ν' ακολουθήσει
Προτού σαν άνθρωπο μπορεί κανείς να τον ορίσει;
Σε πόσες θάλασσες πρέπει ένα περιστέρι λευκό να αρμενίσει
Προτού στην άμμο πάει γλυκά να καθίσει;
Η τρίχα του λιονταριού
Κάποτε, σε ένα χωριό της Αιθιοπίας, μια νέα και ένας νέος ερωτεύτηκαν ο ένας τον άλλον και σε λίγο παντρεύτηκαν.
Για κάμποσο διάστημα ήταν τέλεια ευτυχισμένοι από τη σχέση και την αγάπη τους. Σιγά σιγά όμως άρχισαν να παρουσιάζονται τα πρώτα σύννεφα: ο άντρας κατηγορούσε τη γυναίκα ότι ξόδευε πολλά χρήματα για ψώνια. Κι αυτή του έκανε κριτική ότι περνούσε πολύ χρόνο με τους φίλους του και την παραμελούσε.
Γονέας, παιδί ή ενήλικας; Τρεις πιθανοί ρόλοι στη σχέση του ζευγαριού
Κάθε οικογένεια έχει τον δικό της τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας. Εκείνη ορίζει το ρόλο που θα διαδραματίζουν τα μέλη της.
Αυτό αποτελεί μια προσωπική κληρονομιά που ακολουθεί κάθε μεμονωμένο άτομο στη δημιουργία των μετέτπειτα συντροφικών σχέσεών του.
Μπέρτολντ Μπρέχτ: Εγκώμιο στην αμφιβολία
Ευλογημένη να’ ναι η αμφιβολία!
Σας συμβουλεύω να τιμάτε χαρούμενα και προσεκτικά εκείνον που το λόγο σας ξετάζει σαν κάλπικη μονέδα!
Άμποτε νά 'σαστε συνετοί και να μη δίνετε το λόγο σας με σιγουριά πάρα πολλή.
Παιδιά που δεν βλέπουν το άλλο μισό της ζωής
Κάποτε, σε παλαιότερες κοινωνίες, αλλά και σήμερα σε θύλακες στις σύγχρονες πόλεις και βέβαια σε μεγάλο κομμάτι του αναπτυσσόμενου κόσμου, η ζωή για τα παιδιά ήταν υπερβολικά, άδικα σκληρή. Παιδιά παλιά και σήμερα να πεθαίνουν από απλές αρρώστιες όπως πνευμονίες, να βιώνουν την στέρηση, την κακουχία, την αδικία, την δουλειά, την σωματική βία, τον πόνο.
Ένα λογοτεχνικό φαρμακείο στη Φλωρεντία
Στις 8 Δεκεμβρίου 2018, άνοιξε στην πόλη της Φλωρεντίας στην Ιταλία, ένα βιβλιοπωλείο διαφορετικό από όλα τ’ άλλα. Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό φαρμακείο, όπου οι πελάτες πηγαίνουν για να θεραπευτούν με τη βοήθεια των βιβλίων. Στο «Piccola Farmacia Letteraria» (μικρό λογοτεχνικό φαρμακείο), όπως ονομάζεται, τα βιβλία δεν είναι χωρισμένα κατά είδος ή κατά συγγραφέα. Αντίθετα, κατηγοριοποιούνται με βάση την συναισθηματική κατάσταση του αναγνώστη.
Επίκουρος: Θέλεις να είσαι ευτυχισμένος; Η ευτυχία σου εξαρτάται μόνο από εσένα!
Θέλεις να είσαι ευτυχισμένος; Φυσικά και θέλεις! Τότε τι σε εμποδίζει; Η ευτυχία σου εξαρτάται μόνο από εσένα.
Αυτό υποστήριζε ο Επίκουρος, ένας από τους πιο παρεξηγημένους Έλληνες φιλοσόφους. Το βασικό εμπόδιο για την ευτυχία έλεγε ότι είναι το άγχος.
«Αυτό που έχει σημασία, γιέ μου, δεν είναι να κάμεις το γύρο του κόσμου, είναι να κάμεις το γύρο του κέντρου του κόσμου!»
-Ο έρωτας είναι ο πιο μεγάλος παιδαγωγός· η μέθοδος τους είναι η πιο σίγουρη· βασίζεται στις βαθύτερες αισθήσεις μας, την αφή και την όσφρηση.
-Ναι, το γόνιμο θάνατο, που ‘ναι πιο ζωντανός απ΄τη ζωή. Το θάνατο, τον ανώτερο έρωτα.
-Μη ζωγραφίζετε, δίδασκε ένας παλιός σοφός, το δημιουργημένο πράγμα· παρά τις δημιουργικές δυνάμεις που το γέννησαν!
Pablo Neruda, «Ωδή στο Βιβλίο»
Νίκος Δήμου - «Πάσχα της ζωής μου»
Αυτά που θυμάμαι είναι βέβαια πολύ λιγότερα από τα χρόνια μου. Αφαιρούμε την παιδική ηλικία, την Κατοχή, τις πολύχρονες σπουδές και τα ταξίδια στο εξωτερικό – και είναι ζήτημα αν τα μισά μου χρόνια γιόρτασα ελληνικό Πάσχα. (Κι εδώ που τα λέμε, μόνο Ελληνικό Πάσχα υπάρχει – οπουδήποτε αλλού, είναι άνοστο και ανύπαρκτο).