Open Source Content Management

Από ότι φαίνεται, συνεχίζεις να πιστεύεις πως τα «γιατί» χρησιμεύουν σε κάτι!

Εντάξει, στην πραγματικότητα σε κάτι χρησιμεύουν...

Χρησιμεύουν για να δίνω εξηγήσεις...

Κρύβουμε την αληθινή μας δυναμική.

Κρύβουμε όλα εκείνα για τα οποία είμαστε ικανοί.

Και ζούμε επιδεικνύοντας την πιο υποβαθμισμένη μας πλευρά... εκείνη που είναι κοινωνικά αποδεκτή... εκείνη που μας έμαθαν να καλλιεργούμε... εκείνη που υιοθετήσαμε για να μην έχουμε προβλήματα...

Οι ολοκληρωμένοι άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι χρειάζονται τους άλλους.

Δεν θεωρούν την ανάγκη αυτή για αγάπη και οικειότητα σαν υποχρέωση να υποβιβάζουν τον εαυτό τους, αλλά περισσότερο σαν μέσο αντανάκλασης των μεγάλων δυνατοτήτων τους και μοιράσματός τους με άλλους.

Δεν αισθάνονται περιορισμένοι από την αγάπη και τις στενές σχέσεις, αλλά τις θεωρούν ιδιαίτερη ευκαιρία για ανάπτυξη.

Υπάρχει μια παλιά ιστορία για ένα παιδί που πήγε να ζητήσει τη βοήθεια ενός σοφού...

«Ήρθα, δάσκαλε, γιατί νιώθω τόσο ασήμαντος που δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Μου λένε ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι δεν κάνω τίποτα σωστά, ότι είμαι αδέξιος και χαζός. Πώς μπορώ να βελτιωθώ; Τι μπορώ να κάνω για να με εκτιμήσουν περισσότερο;».

Γεννήθηκε στο Σικάγο το 1934 και ξεκίνησε να φωτογραφίζει το 1939 με μια Kodak Brownie και φιλμ Verichrome.

Στην Ελλάδα ήρθε για πρώτη φορά το 1954. Λάτρεψε τα τοπία, τους ανθρώπους, την αληθινή ζωή και λίγο αργότερα ερωτεύτηκε μια Αθηναία.

Από τότε επέστρεψε πολλές φορές για να φωτογραφίσει το απέραντο μπλε, τους νησιώτες, την ιστορία και την ελληνική γη που τόσο αγάπησε..

Κρατάω τα ηνία των αποφάσεών μουΕξετάζοντας τα δεδομένα, το μυαλό του ανθρώπου που αναζητά, το πνεύμα και η αναλυτική του σκέψη, τον βοηθούν να αντιληφθεί ότι η ενοχή είναι κακή παρέα.

Έτσι, υποκύπτει κάποτε στον πειρασμό να ρίξει σε κάποιον άλλο την ευθύνη για όσα κακά συμβαίνουν (και πάντα βρίσκεται κάποιος).

Κάποτε, δύο μοναχοί περπατούσαν κατά μήκος ενός ποταμού όταν συνάντησαν μία γυναίκα που περίμενε να περάσει απέναντι.

Ντυμένη με ένα μακρύ φόρεμα, ήταν εμφανές ότι δεν ήθελε να το βρέξει.

Επιδημία μη αγγίγματος. Οι αγκαλιές που δίνουμε όλο και μειώνονται καθώς επικοινωνούμε όλο και περισσότερο μέσα από το διαδίκτυο.

Οι ενήλικες των μεγάλων πόλεων περιορίζουν τον χρόνο που μοιράζονται με τα αγαπημένα τους πρόσωπα.

Οι υπερήλικες των μητροπόλεων περνούν κατά μέρο όρο 5 ημέρες την εβδομάδα χωρίς να δουν ή να αγγίξουν «ψυχή» που λέει ο λόγος.

Η ευτυχία είναι μια πολυδιάστατη έννοια, που έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης για πολλούς, στην προσπάθεια τους, να γίνει όσο το δυνατό κατανοητή η σημασία της και ο ρόλος που παίζει στην ψυχική ολοκλήρωση του ατόμου.

Η ευτυχία είναι ένας σύνθετος όρος και συνίσταται από το ευ και την τύχη, δηλαδή σημαίνει την καλή τύχη που οδηγεί στην ευδαιμονία. Βέβαια, ο σκοπός του άρθρου δεν είναι αποκλειστικά για να δώσει τον ορισμό της λέξης καθαυτής, αλλά για να αντιπαραβάλει την έννοια αυτή μέσα στα δεδομένα της σύγχρονης κοινωνίας.

Μπορεί να ακούμε «νεκροταφείο» και να... ανατριχιάζουμε, όμως υπάρχουν τέτοιοι χώροι που αποτελούν ενδιαφέροντα αξιοθέατα, είτε για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική τους, την ιστορία τους ή τους διάσημους «κατοίκους» τους.

Πολλά από τα πιο γνωστά νεκροταφεία του κόσμου, αποτελούν σημαντικά αξιοθέατα που αξίζουν να τα επισκεφτούμε. Κι όμως, όσο τρομακτικό κι αν ακούγεται, οι τελευταίες κατοικίες πολλών ανθρώπων, περικλείουν μυστήριο, αλλά μπορεί και να εμπνέουν θαυμασμό ή απλά περιέργεια.