Ελένη Λαυρεντάκη

Ελένη Λαυρεντάκη

Γεννήθηκα και ζω στην Κρήτη. Είμαι γραφίστας - τυπογράφος και τα τελευταία χρόνια διοχετεύω τις καλλιτεχνικές (και όχι μόνο) ανησυχίες μου στον Κλόουν.

Δευτέρα, 06 Απριλίου 2020 12:45

Γιάννης Αγγελάκας - Θάλαμος Δ

Με κατατρώγει αυτό το ανώδυνο ξεπέρασμα των αρχι­κών μου πόθων.

Ω!

Η πρώτη ιδέα έχει κιόλας αντικατασταθεί με μια άλλη πιότερο ευπρόβλεπτη, ευέλικτη, πρακτική. Ή μάλλον όχι.

Παρασκευή, 11 Ιανουαρίου 2019 12:39

Pablo Neruda - «Είμαστε Πολλοί»

Από τα πολλά άτομα τα οποία είμαι, από τα οποία είμαστε,

Δεν μπορώ να κατασταλάξω σε ένα μόνο.

Σάββατο, 29 Σεπτεμβρίου 2018 11:24

Πόλεις και μοναστήρια στις κορυφές βράχων

Συγκλονιστικές κατασκευές που έχουν αντέξει εκατοντάδες, ακόμη και χιλιάδες χρόνια!

Από τα Μετέωρα μέχρι τον βουδιστικό ναό του Σανξί στην Κίνα και την πόλη φρούριο Μπονιφάτσιο στην Κορσική, ναοί, μοναστήρια, κάστρα και σπίτια κρέμονται σε γκρεμούς ή στέκονται πάνω σε κάθετους βράχους.

Υπάρχει τρόπος για τις οικογένειες να ξεπεράσουν τον πόνο του οικογενειακού δράματος και των δυσλειτουργικών σχέσεων.

Σκέψου το πιο οδυνηρό οικογενειακό δράμα το οποίο έχεις βιώσει, που σου άφησε μια ανεξίτηλη πληγή, η οποία έχει επηρεάσει τις σχέσεις σου, τη σταθερότητα στην εργασία σου και τη δυνατότητα να αντλείς ικανοποίηση από τη ζωή σου.

Παρασκευή, 28 Σεπτεμβρίου 2018 21:40

Τα ελεύθερα παιδιά μεγαλώνουν με όρια

Η αλήθεια είναι ότι οι κανόνες και τα όρια είναι το θεμέλιο της ελευθερίας των παιδιών.

Ένα από τα σημαντικότερα ερωτήματα των σύγχρονων γονιών είναι αν, πότε, με ποιο τρόπο και τι είδους κανόνες χρειάζεται να θέσουν στα παιδιά τους. Οι περισσότεροι γονείς αντιλαμβάνονται ότι τα παιδιά τους χρειάζονται όρια, όμως δυσκολεύονται να τα θέσουν επειδή νομίζουν ότι θέτοντας όρια περιορίζουν την ελευθερία των παιδιών. Αυτή η αντίληψη έρχεται σε αντίθεση με την πραγματικότητα.

Αυτά τα παιδιά περνούν μια ζωή με τη αίσθηση ότι τους έχει δοθεί άδικα ένας ρόλος από τον σκηνοθέτη. Γίνονται οι διαταραγμένοι άνθρωποι που οι γονείς τους «θέλουν» και αρχίζουν να ενεργούν όλο και περισσότερο διαταραγμένα.

Οι διαταραγμένοι γονείς είναι οι γονείς που δεν φαίνονται καθόλου ότι είναι. Στον έξω κόσμο εμφανίζονται σαν να είναι οι πιο φυσιολογικοί γονείς και ούτε τα παιδιά τους, ούτε κανείς άλλος, δεν γνωρίζει ότι δέχονται τις επιδράσεις των διαταραχών τους, μέχρι να είναι πολύ αργά.

Οι ενήλικες που δεν φεύγουν ποτέ από τη «φωλιά» των γονιών τους, συνήθως έχουν έναν κρυφό σκοπό.

Έρευνες δείχνουν ότι όλο και περισσότεροι ενήλικες σε σχέση με το παρελθόν εξακολουθούν να μένουν με τους γονείς τους. Σε κάποιες περιπτώσεις, αυτή η συγκατοίκηση κρίνεται αναγκαία διότι πολύ συχνά οι νεαροί ενήλικες λόγω οικονομικών δυσχερειών απαιτείται να μένουν μαζί με τους γονείς τους προσωρινά, μέχρι να γίνουν οικονομικά ανεξάρτητοι και να ζήσουν μόνοι τους.

Αν, όταν ήσασταν παιδί, νιώθατε πως δεν ανταποκρινόντουσαν στα συναισθήματά σας, φοβάστε την απόρριψη και αυτό το αίσθημα καθορίζει τις αντιδράσεις σας. Ο φόβος της εγκατάλειψης είναι κυρίαρχος και κάθε φορά που μια συμπεριφορά πυροδοτεί αυτόν τον φόβο, οι αντιδράσεις σας είναι απρόβλεπτες.

Πολλές φορές οι νέοι, μόλις τελειώσουν το σχολείο ή το πανεπιστήμιο σκέφτονται να προχωρήσουν σε σπουδές στο εξωτερικό, είτε σε προπτυχιακό, είτε σε μεταπτυχιακό επίπεδο αντίστοιχα.

Έτσι, εκτός του διλήμματος για το αντικείμενο των σπουδών, τίθεται και το ερώτημα σχετικά με το ποια πόλη ή χώρα είναι η καταλληλότερη.

Κυριακή, 01 Δεκεμβρίου 2019 20:58

«Μεθόριος και Κύκλοι»

Άρχισα να πίνω στα 17 μου και σταμάτησα γύρω στα 42. Συνεπώς, για χρό­νια, έζησα βαδίζοντας, ή μάλλον τρεκλίζοντας, πάνω στη λεπτή μεθόριο που χώριζε τις συνήθειες ενός ανθεκτικού πότη από το φάσμα των συμπτω­μάτων του αναπτυσσόμενου εθισμού, κάτι σαν χείλος γκρεμού απ’ όπου η κατάρρευση, έστω και αν απείχε αρκετά, πάντως ήταν ορατή.