Ελένη Λαυρεντάκη

Ελένη Λαυρεντάκη

Γεννήθηκα και ζω στην Κρήτη. Είμαι γραφίστας - τυπογράφος και τα τελευταία χρόνια διοχετεύω τις καλλιτεχνικές (και όχι μόνο) ανησυχίες μου στον Κλόουν.

- Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;

Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.

- Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ' οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;

Τετάρτη, 13 Οκτωβρίου 2021 11:31

Κώστας Βάρναλης, Οι Μοιραίοι

Μες την υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισιές
(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)
όλ'η παρέα πίναμ' εψες'
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.

Τετάρτη, 13 Οκτωβρίου 2021 11:21

Τάσος Λειβαδίτης - «Το Σαββατόβραδο»

Μοσχοβολούν οι γειτονιές

βασιλικό κι ασβέστη

παίζουν τον έρωτα κρυφά

στις μάντρες τα παιδιά

Τετάρτη, 13 Οκτωβρίου 2021 11:06

Νιτσε: Μαθήματα για την Παιδεία

Κύριοι, όσοι από εσάς με ακούτε μόλις αυτή τη στιγμή για πρώτη φορά- και δεν έτυχε ίσως στο μεταξύ να πάρει το αυτί σας πάρα πολλά για την προηγούμενη διάλεξή μου πριν από τρεις βδομάδες- πρέπει να έχετε την καλοσύνη να μεταφερθείτε χωρίς άλλη προετοιμασία στο κλίμα μιας σοβαρής συζήτησης που είχα αρχίσει να τη διηγούμαι την τελευταία φορά και που σήμερα θα σας θυμίσω τα τελευταία σημεία της.

Στην οδό Αιγύπτου -πρώτη πάροδος δεξιά!

Τώρα υψώνεται το μέγαρο της Τράπεζας Συναλλαγών

Τουριστικά γραφεία και πρακτορεία μεταναστεύσεως.

Το σύνδρομο του Πίτερ Παν αφορά ανθρώπους που δεν θέλουν ή δεν αισθάνονται ότι μεγαλώνουν. Πρόκειται δηλαδή για ανθρώπους που έχουν σώμα ενήλικα, αλλά μυαλό και συμπεριφορά παιδιού.

Το σύνδρομο αυτό δεν εντάσσεται στην ψυχοπαθολογία. Ωστόσο, παρατηρείται ένα σύνολο ενηλίκων που εμφανίζουν συμπεριφορές συναισθηματικής ανωριμότητας.

Τρίτη, 12 Οκτωβρίου 2021 10:26

Κώστας Ουράνης - «Δον Κιχώτης»

Ατσάλινος και σοβαρός απάνω στ’ άλογό του
το αχαμνό, του Θερβαντές ο ήρωας περνάει·
και πίσω του, στο στωικό γαϊδούρι του καβάλα,
ο ιπποκόμος του ο χοντρός αγάλια ακολουθάει.

Κυριακή, 21 Ιανουαρίου 2024 12:59

Διάφανα Κρίνα - Στο πλάι σου

Στεκόμαστε γυμνοί απ’ όνειρα
κάτω απ’ τα μαύρα σύννεφα,
απόγονοι του τίποτα,
πελάτες της σιωπής.

Παρασκευή, 08 Οκτωβρίου 2021 13:04

Λούλα Αναγνωστάκη - «Η γάτα Αγαύη»

«Έδώ πάντα καθόμουνα και άναβα το ‘να τσιγάρο μετά το άλλο. Από αμηχανία. Πολλές φορές νόμιζα ότι όλα ήταν καπνός. Ήταν σαν να έφτανα σε μια σάλα όπου οι χορευτές δοκίμαζαν τις δυνάμεις τους, κάνοντας το πιο δύσκολο, και σταματούσαν από αμηχανία γιατί ήξεραν πως ήθελα να καπνίσω.

»Όμως εγώ ποτέ δεν έφτασα σε καμιά σάλα χορού. Παλιά, στη Θεσσαλονίκη, όταν ξεκίναγα το ταξίδι, βρέθηκα σε σπίτια ποιητών.

Ήταν λεπτός, φαλακρός, ρούσος

Και με σκουπίδια λερωμένος.

Σε σκουριασμένες σκεπές τριγυρνούσε