Ελένη Λαυρεντάκη
Γεννήθηκα και ζω στην Κρήτη. Είμαι γραφίστας - τυπογράφος και τα τελευταία χρόνια διοχετεύω τις καλλιτεχνικές (και όχι μόνο) ανησυχίες μου στον Κλόουν.
Οι παπαρούνες του Καζαντζάκη
Μέσα στα ολόχρυσα στάχυα όταν πηγαίνω κάποτε το μεσημέρι και είμαι μόνος και είναι η ψυχή μου θαμπωμένη από τον ήλιον τον πολύ, νιώθω, – οι παπαρούνες έχουν μαγνήτη στην καρδιά των και με σέρνουν.
Ιδέες τρελές και κόκκινες αναδίδονται από τα φύλλα των και σέρνονται στην ψυχή μου.
Και ξαπλώνομαι χάμαι κοντά των και τις κοιτάζω – μου φαίνεται κοιτάζω τα χείλη της Αγαπημένης μου όταν κινούνται ανάλαφρα, από το διάβα της ανάμνησης των όμορφων φιλιών.
Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, «Η ζέστη»
Στη ζέστη της Ελλάδας
τα κολλημένα στέρνα μας
ανάβλυζαν νερά
έπινα τον ιδρώτα σου
Κική Δημουλά - «Η Ατελής Προδοσία»
Έχω συλλάβει την καλύτερη μορφή προδοσίας, η οποία είναι να πάψεις να αγαπάς κάποιον χωρίς αυτός να το ξέρει.
Αυτό για μένα είναι υψίστης μορφής προδοσία.
Γιώργος Σεφέρης - Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές
Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές
υπάρχει μια δίψα υπάρχει μια αγάπη
υπάρχει μια έκσταση,
όλα σκληρά σαν τα κοχύλια
μπορείς να τα κρατήσεις στην παλάμη σου.
Κ. Π. Καβάφης - Τα Άλογα του Αχιλλέως
Τον Πάτροκλο σαν είδαν σκοτωμένο,
που ήταν τόσο ανδρείος, και δυνατός, και νέος,
άρχισαν τ’ άλογα να κλαίνε του Αχιλλέως·
η φύσις των η αθάνατη αγανακτούσε
για του θανάτου αυτό το έργον που θωρούσε.
Μάνος Χατζιδάκις: «Σκοτώστε τη μνήμη! Ξεκινείστε απ’ την αρχή!»
«… Πρέπει να πω ότι δεν μ’ αρέσει η αναμνησιολογία.
Την απεχθάνομαι.
Είναι χειρότερη και από μνημόσυνο.
Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ: «Θα έρθει η μέρα που τα τηλέφωνα δεν θα έχουν καθόλου καλώδια...»
Ο εφευρέτης του τηλεφώνου, αν και στις μέρες μας αμφισβητείται η πρωτιά του αυτή, έφυγε από τη ζωή, σαν σήμερα, στις 2 Αυγούστου 1922.
«Μην ακολουθείς την πεπατημένη. Αν οι άλλοι πηγαίνουν στην άσφαλτο, εσύ πήγαινε από το δάσος. Θα συναντήσεις πράγματα που δεν έχεις ξαναδεί.» Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ…
«Θα έρθει η μέρα που τα τηλέφωνα δεν θα έχουν καθόλου καλώδια. Ο ήχος θα μεταφέρεται μέσω του αέρα, με την ταχύτητα του φωτός.» Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ
Θάνος Ανεστόπουλος - Βαρέα Ανθυγιεινά
Κουράστηκα στην άκρη της αγκαλιάς σου
Κρεμάμενος
απ’ την επιφύλαξη
να αφεθούμε σε μνήμες χορτασμένες
Λένα Παππά - «Το δωμάτιο»
Μες στο κλειστό δωμάτιο μπορείς να βρεις
ό, τι δεν τόλμησες ποτέ να ονειρευτείς
κι ό,τι μέσα σου βαθιά αγάπησες
κι όμως ποτέ δεν είδες να βγαίνει αληθινό
Παύλος Σιδηρόπουλος - Ερωτικό
Με κομμένη αναπνοή, ιδρωμένο το κορμί
Σε πλησιάζω ακροβατώντας, με ρυθμό σιωπής.
Η αϋπνία μου υγρή, ράβει νύχτα την πληγή
Μην τυχόν την ψηλαφίσεις και μου φοβηθείς.