Κοινωνία

Θα έχετε παρατηρήσει πως όλες οι αργίες του χρόνου είναι αφιερωμένες στο έθνος και τη θρησκεία. Σκεφτείτε παράλληλα πως όλα τα σημερινά έθνη και οι θρησκείες, είναι τυχαίες εκφάνσεις των άπειρων εθνών και θρησκειών που θα μπορούσαν να υπάρχουν στη θέση τους, στις άπειρες τροπές που θα μπορούσε να έχει πάρει η Ιστορία. Ουσιαστικά γιορτάζουμε την τυχαία ταύτισή μας με συγκυρίες. Γιορτάζουμε δηλαδή που μας έλαχε να γεννηθούμε σε αυτό τον τόπο, αυτή την εποχή και όχι κάπου αλλού και κάποτε.

Κάθε χρόνο προς το τέλος της Σαρακοστής, η χώρα μπαίνει σε ένα κλίμα κατάνυξης και πένθους, αρκετοί γίνονται προσωρινά χορτοφάγοι ή πεσκετέριαν, κοιτάνε λυπημένοι έναν περιφερόμενο ανθοκεντημένο φέρετρο και το δράμα κορυφώνεται με πολλαπλές λαμπάδες και όργια χοληστερίνης την επόμενη μέρα.

Είναι ένα συνταρακτικό και πολύχρωμο σόου με ήθη και έθιμα να ποικιλομορφούν στις διάφορες περιοχές της Ελλάδας το οποίο ολοκληρώνεται με μια γεμάτη κοιλιά και το εκάστοτε έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Μόνο μια μάνα προδομένη
Δεν πρόλαβε ούτε να πει: παρένεγκε το ποτήριον τούτο

Όπως κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια, έτσι και φέτος γίνεται πάλι μεγάλο θέμα για τον Φανερό δείπνο που διοργανώνει η Ένωση Άθεων την Μεγάλη Παρασκευή. Το τι έχουμε διαβάσει δεν λέγεται. Για προκλήσεις, για ασέβεια και χίλιες δυο ανοησίες. Να τα πάρουμε ένα ένα λοιπόν να τα βάλουμε στην θέση τους.

Κυριαρχεί η άποψη ότι το σχολείο είναι ο τόπος που “πεθαίνει η αγάπη για μάθηση”. Την άποψη αυτή περιγράφει με εξαίσιο τρόπο το βραβευμένο τρισδιάστατο animation “Alike” της Pixar-esque. Χωρίς κανέναν διάλογο, η Pixar-esque film αποτυπώνει πως ακριβώς η τάξη και η εργασία σκοτώνουν την δημιουργικότητα των πολιτών στις σύγχρονες αναπτυγμένες χώρες. Με συνοδεία τη μουσική του Oscar Araujo και μέσα από χρωματιστές πινελιές, διαφαίνεται ότι ακόμα υπάρχει η ελπίδα μέσα στους εφιαλτικούς και απαιτητικούς ρυθμούς εργασίας των σύγχρονων κοινωνίών.

Την Παρασκευή 31/03/17 συνέβη ένα περιστατικό, το οποίο αναμφίβολα προκάλεσε αντιδράσεις. Αναφέρομαι στον ξυλοδαρμό του 24χρονου φοιτητή στην περιοχή των Ελληνορώσων στην Αθήνα.

Όσο στο λίκνο του πολιτισμού Ελλάδα κυκλοφορούν κακοσυντηρημένα ,παράνομα και εν τέλει επικίνδυνα οχήματα με ακόμα πιο επικίνδυνους και ανεύθυνους ιδιοκτήτες. Όσο η οργιαστική παραβατικότητα στους δρόμους και η μη αντιμετώπισή της αυξάνει και πληθαίνει...

Σήμερα τέσσερα παιδιά άφησαν την τελευταία τους πνοή σε ένα αυτοκίνητο. Σήμερα όλη η Ελλάδα βυθίστηκε σε θλίψη. Αύριο θα το ξεχάσουμε, όπως ξεχάσαμε και το άλλο φρικιαστικό ατύχημα στην Εθνική Αθηνών Λαμίας έναν μήνα πριν.

Ο αντιαμερικανισμός και κατά συνέπεια ο αντιδυτικισμός στην Ελλάδα έχουν όλα τα χαρακτηριστικά του δόγματος. Είναι σχεδόν θρησκεία.

Ανησυχώ, γιατί οι τότε κρίσεις, ξεσηκωμοί, επαναστάσεις ήταν για την διεκδίκηση, την εδραίωση, το πάθος για την ελευθερία, ακόμη και για τη δημοκρατία, αν κοιτάξουμε το επαναστατικό Σύνταγμα της Επιδαύρου του 1822. Τώρα η όποια δυσαρέσκεια και αγανάκτηση είναι λόγω της δήθεν αναποτελεσματικότητας έως και ανυπαρξίας της ελευθερίας, η οποία καταλήγει τραγικά σε ένα μηδενισμό αυτής και της αξίας της.

«Σπάνια ένας συγγραφέας καταφέρνει να αναπλάσει μια ιστορική στιγμή με τόση μαστοριά, αυθεντικότητα και ψυχολογικό Βάθος. Ο Στίβεν Πρέσσφιλντ δεν ήταν στις Θερμοπύλες το 480 π.Χ., αλλά όταν τελειώσετε το Βιβλίο θα νομίζετε ότι ήταν, κι εσείς μαζί» γράφει ο Nelson DeMille  για τις Πύλες της φωτιάς.

Η σοφία αποκτάται με τα χρόνια. Με πάνω από έναν αιώνα ζωής ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ που πέθανε σήμερα έχει συλλέξει πληθώρα εμπειριών και γνώσεων.  Εδώ παραθέτουμε μερικά αποφθέγματα του.