Φιλοσοφία

Για όσους επιθυμούν να ακολουθήσουν τον δρόμο του ορθολογισμού, ελπίζω αυτό το κείμενο να τους βοηθήσει.

Ο ορθολογιστής είναι απαλλαγμένος από τις φοβίες των παρανοϊκών δογμάτων. Μην ακολουθείτε τις παρανοϊκές λατρείες, μην γιορτάζετε τις παρανοϊκές γιορτές. Ακόμα και αν όλοι γύρω σας τις γιορτάζουν, εσείς να τις αποφεύγετε. Μην σας ενδιαφέρει πως θα σας δουν, μην σας ενδιαφέρει αν δεν σας συμπαθούν, επειδή δεν συμμετέχετε. Ο αυθεντικός ορθολογιστής νιώθει μέσα του γαλήνη, ο κάλπικος ζει με την ταραχή για το πώς θα τον βλέπουν οι άλλοι.

Ένα από τα επίκαιρα θέματα την περίοδο που πέρασε ήταν η είδηση ότι τα παιδιά των προσφύγων που έχουν παραμείνει στην Ελλάδα, είτε επειδή το θέλουν είτε επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή, ξεκίνησαν να παρακολουθούν μαθήματα στα ελληνικά σχολεία.

Ἐσεῖς ποὺ βρήκατε τὸν ἄνθρωπό σας
κι ἔχετε ἕνα χέρι νὰ σᾶς σφίγγει τρυφερά,
ἕναν ὦμο ν᾿ ἀκουμπᾶτε τὴν πίκρα σας,
ἕνα κορμὶ νὰ ὑπερασπίζει τὴν ἔξαψή σας,
κοκκινίσατε ἄραγε γιὰ τὴν τόση εὐτυχία σας,
ἔστω καὶ μία φορά;
Εἴπατε νὰ κρατήσετε ἑνὸς λεπτοῦ σιγή
γιὰ τοὺς ἀπεγνωσμένους; - Ντῖνος Χριστιανόπουλος -

Σε αγαπάς, άνθρωπε; Ναι, εσένα ρωτάω. Τον εαυτό σου τον αγαπάς, τον συμπονάς, τον συγχωρείς;

Αγάπησες τα λάθη του, τα πάθη του, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες του;

Ανεβάζω ψηλά τους ανθρώπους. Και γρήγορα πέφτουν.

Τους ανεβάζω σε βάθρα αστραφτερά, τους θεοποιώ και τους θαυμάζω. Επευφημώ τα χαρίσματα τους και την ικανότητα τους να μου προσφέρουν όσα χρειάζομαι. Νιώθω ότι σε αυτούς βρίσκω τα κομμάτια που μου λείπουν και χαίρομαι που γεμίζω από την επαφή μαζί τους.

Εκείνη την ημέρα ένοιωθα πιο κουρασμένη από ποτέ. Ένας ανυπόστατος φόβος και μία υπερβολική ανησυχία τάραζαν τη γαλήνη και τη σκέψη μου. Δίχως να το καταλάβω, κουλουριάστηκα στο κρεβάτι μου, πήρα το μαξιλάρι μου και άρχισα να κλαίω.

Έκλαιγα σαν ένα μικρό και απροστάτευτο κουταβάκι και δεν μπορούσα να ερμηνεύσω απόλυτα το "γιατί".

Ίσως να έκλαιγα για τη δύσκολη καθημερινότητα, ίσως να πονούσα για κάτι που χάθηκε, ίσως να με φόβιζε το άγνωστο Αύριο.

Δεν έχω ανθρώπινη φωνή, για αυτό προσπαθώ να σου φωνάξω την αγάπη μου με άλλους τρόπους.

Σε έχω δει τόσες φορές να γυρνάς κουρασμένος από τη δουλειά με τα μάτια σου κοκκινισμένα και θέλω να τρέξω κοντά σου και να σου δείξω ότι κάποιος τις ώρες που έλειπες σε περίμενε με αγωνία.

Θέλω να τρέξω κοντά σου και να σου πάρω όλα σου τα βάρη για λίγο μέχρι να κοιμηθείς για να ξεκουραστείς.

Πολλές φορές παρασυρόμαστε σε ονειροφαντασίες και αναπολήσεις. Αναδύονται στις σκέψεις μας σενάρια με διαφορετικά Εγώ μας, σε άλλες πραγματικότητες. Άλλα χαρακτηριστικά, άλλα ταλέντα, άλλη μοίρα και εποχή έρχονται να καλύψουν την τωρινή μας ταυτότητα. Ξεπροβάλλουν για να διορθώσουν ανασφάλειες, φόβους, λάθη. Εμφανίζονται ως φιλοδοξίες, όνειρα ουτοπικά και χάνονται γρήγορα επαναφέροντάς μας απογοητευτικά στο τώρα. Πρόκειται για όλα αυτά που σκεφτόμαστε απαντώντας στην ερώτηση: «Ποιος θα ήθελες να ήσουν;»

Το έχουμε ζήσει όλοι μέσα στο ταξίδι μας στη ζωή. Άνθρωποι που έρχονται στη ζωή μας σα μία αστραπή κάνουν τη ζημιά τους στην ψυχή μας και φεύγουν, υπεύθυνοι σε μία επιχείρηση που ρουφάνε την ενέργεια των υπαλλήλων τους, άνθρωποι που δεν εκτίμησαν το θησαυρό που κρύβεται στην ψυχή μας. Γεγονός λυπηρό που γεμίζει την καρδιά μας με πικρία και μεγάλα γιατί.

Στο βιβλίο «Πολιτική από στόμα σε στόμα», του Στέλιου Ράμφου, εκδ. Αρμός, σελίδα 131, γράφει:

«Τα λείψανα της αγίας Βαρβάρας θα κάνουν το θαύμα τους!
Η πράξη μας δεν μετρά.
Ιδέα που απηχεί εσχατολογική ψυχολογία».

Σε μια χώρα τρομαγμένων που προσκυνούν κόκαλα, ξύλα και ζωγραφιές, ενώ περιμένουν την σωτηρία από τα λόγια παρανοϊκών και το εσχατολογικό τέλος ως λύτρωση των παθών τους, μόνο μια αναγέννηση του ΟρθοΛογισμού θα μπορέσει να μας βγάλει από αυτόν τον βούρκο.

Είμαι μία μαύρη γάτα. Ναι, μαύρο είναι το χρώμα μου, αλλά τι σημασία έχει;

Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν με βλέπουν έρχονται κοντά μου, θέλουν να ζουλήξουν την κοιλιά μου έστω και για λίγο, μου πετάνε ένα κομμάτι από το φαγητό τους.

Είμαι μία γάτα. Χρώματος μαύρου. Αλλά τι σημασία έχει το χρώμα. Ή θα μπορούσε ίσως να έχει; Τι να σας πω....