Φιλοσοφία
#At first it was Love, Curiosity for Love.
#At first it was Love, Curiosity for Love.
Και κάπως έτσι ξεκινάει η ιστορία.
Συχνά πυκνά ξεπροβάλει στην επικαιρότητα το θέμα της διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών. Πρόκειται για μια παλιά ιστορία τριών περίπου δεκαετιών, η οποία γίνεται αφορμή για ατέρμονες συζητήσεις περί της αναγκαιότητας του μαθήματος στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας. Οι απόψεις πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους. Από τη μια πλευρά εκείνοι που πιστεύουν πως το μάθημα είναι φορέας του σκοταδισμού και του μεσαίωνα κι από την άλλη εκείνοι που το θεωρούν αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής εκπαίδευσης.
Ο Σόλων ο Αθηναίος φτάνει στις Σάρδεις του βασιλιά Κροίσου. Γράφει ο Ηρόδοτος:
[Α.2.30.] Και, όταν έφτασε, τον φιλοξενούσε στα ανάκτορα του ο Κροίσος· κατόπι, αφού πέρασαν δυο ή τρεις μέρες, με εντολή του Κροίσου υπηρέτες του γυρνούσαν τον Σόλωνα σε όλα τα θησαυροφυλάκιά του και του έδειχναν όλους τους θησαυρούς του, που έδειχναν μεγαλοπρέπεια και πλούτο.
Τι είπαμε ότι γιορτάζουμε κάθε 28 Οκτώβρη;
Το "Όχι" <στους... Γερμανούς>, θα πουν απερίσκεπτα πολλοί... έχοντας ίσως παρασυρθεί από το ψεκασμένο πνεύμα των καιρών.
Το <"Όχι" στους Ιταλούς>, μας έλεγαν στο σχολείο.
Πριν λίγες μέρες μου προτάθηκε να γράφω στο site του Κλόουν που από σήμερα με φιλοξενεί. Πριν δώσω την τελική μου απάντηση έριξα μια ματιά στην ταυτότητα του Κλόουν. Διαβάζω: "Πολιτικά αυτοπροσδιορίζεται σαν left liberal, άθεος, πολίτης του κόσμου, συλλέκτης εμπειριών, ασυμβίβαστος, ελεύθερος. Αποτραβηγμένος στον προσωπικό του παράδεισο, συνεχίζει τις πνευματικές του αναζητήσεις και πάντα στην πρώτη γραμμή του αγώνα, όταν θίγονται ανθρώπινα δικαιώματα και ατομικές ελευθερίες".
Συνεχώς συζητάμε για το τι "μας χρωστάνε οι άλλοι"..ξεχνώντας πολύ βολικά τι χρωστάμε στους άλλους εμείς.
Για να δούμε λοιπόν...
Δεν υπάρχει σε κάποια ευρωπαϊκή γλώσσα ακριβής μετάφραση αυτού που στην Ιαπωνία λένε wabi-sabi.
Πρόκειται για την τέχνη του μη-τέλειου.
Αφορά την αναζήτηση της ομορφιάς, σε εκείνο που στην αρχή μπορεί να μοιάζει όχι χρήσιμο ή ακόμα και άσχημο.
Αρχίζω να γράφω όλα όσα νιώθω και νιώθω πολλά. Να έχεις υπομονη!
Βγάζω χαρτί, βγάζω στυλό, δεν ξέρω αν θα μου φτάσει.
Να γράφεις.
Η γραφή. Σφηνοειδής που ξεραίνεται στις πλίνθους.
Μετέωρα ιερογλυφικά στις πυραμίδες. Για αιώνες ατέρμονους ακατάληπτη.
Επτά γοητευτικές νύχτες με φεγγάρι...
Γιατί το ελληνικό καλοκαίρι μυρίζει αλάτι, χορεύει σε κυματιστους ρυθμούς και για νανούρισμα ακούει τζιτζικια...
this is my GReek sUMMER this is #GRummer
Στις σύγχρονες κοινωνίες στις οποίες είμαστε αφομοιωμένοι, μπορούμε να τις επιβραβεύσουμε για ελάχιστα, αλλά σίγουρα μπορούμε να τις κατακρίνουμε για ακόμα περισσότερα. Είναι εκείνο το “τρένο των αξιών” που μαθαίνουμε εξ απαλών ονύχων να πρεσβεύουμε, και μεγαλώνοντας, το περιμένουμε στη “στάση”, και ας ξέρουμε ότι δε θα ‘ρθει πια.
